Leerteams

Een dinsdagavond in komkommertijd. Laten we een stuk gaan lopen. Eerst door het park, wat ze hier nog steeds het bos noemen. Deze keer geen eekhoorntjes. Wel een verlate hond met zijn baasje en twee kletsende hardloopsters. Dan langs de oude muren van de stad, wat zwervers op een bankje. Een grachtje, het theater, ook niets te doen vandaag. Bij de snackbar zit een man zijn hond te voeren. De kippen van Kees zijn al op stok.

Zo komen we toch  in de kroeg terecht. Een kopje thee uit een doosje en dan een glaasje rood. Het is niet zo druk, we zitten aan de bar. Daar worden de plannen gesmeed en de ideeën gespuid. Muzikanten onder en over elkaar. De dood van Elvis wordt besproken, dat blijft actueel, elk jaar weer. Welke muzikanten zijn ook dood en kunnen we coveren? En weet je wie dat nummer ook gedaan heeft? Wie kunnen we nog meer vragen om mee te spelen? Het gesprek gaat wat langs me heen. Dat is ook een goede gitarist. Jawel maar hij heeft een koffer vol effecten. Een koffer vol effecten, dat lijkt mij ook wel wat. Welk effect wil ik bereiken? Ik trek mijn koffer open en ik zoek er eentje uit. Bevalt die niet? Dan pak ik toch een ander! Ik kan mijn effecten ook gaan uitdelen. Wat verwacht ik op een opmerking? Soms niets, meestal meer. Dit is leuk, ik geef vast het effect wat ik wil hebben. Legio mogelijkheden schieten nu door mijn hoofd. Wat doe ik als ik een training geef? Ik geef deelnemers handvatten om hun communicatie verbeteren. Met deze handvatten gaan ze aan het werk om nieuw gedrag te oefenen. Oefening baart kunst, uiteindelijk.. Tot die tijd betekent oefenen: hard werken, zweten, regelmatig op je smoel gaan en heel vaak weer in je oude patroon vallen. Met een koffer vol effecten kan je veilig oefenen, je weet precies wat er gaat gebeuren want jij hebt het effect uitgedeeld.

Hmmm, klinkt eigenlijk wel wat saai. Om te oefenen perfect, maar voor het echte leven niet geschikt. Het gesprek naast me is doorgegaan. Dat is akoestisch het mooist. Dat is goed, dan neem ik mijn accordeon mee. Hij speelt geloof ik contrabas. Instrumenten uit het hart, zonder versterkte effecten. Zo hoort het eigenlijk ook.

Dingen uitproberen, onbedoelde effecten ontvangen, eens een keertje goed op je bek gaan…leer je daar uiteindelijk niet het meest van?